Σκάνδαλο «5 Αστέρων» στο παράκτιο παρακράτος

Βουτιές τζαμπατζήδων στα υπερχρεωμένα Resorts… Απολαμβάνουν την καλοκαιρινή βεγγέρα και ονειρεύονται την χειμερινή μαρμίτα…

 Από την μια, φοβέρα στους  ανεμβολίαστους με αυστηρή προειδοποίηση ότι σταματάει το χειμωνιάτικο …καθισιό των 540 ευρώ και από την άλλη, βουτιά στα κόκκινα …λιμανάκια ( κατά το «κόκκινα δάνεια» ) των υπερχρεωμένων Resorts..

Παρακολουθώ, μήνα τώρα, το παράξενο αλισβερίσι των τρωκτικών του κράτους και του παρακράτους… Τα Παρασκευοσαββατοκύριακα σταματούν το θεάρεστο έργο της κυβερνητικής προπαγάνδας και ξαποσταίνουν... «Τρυπώνουν» στα πεντάστερα παραλιακά ξενοδοχεία με κρατήσεις σε μαϊμού ονόματα και απολαμβάνουν την …φιλοξενία των «κόκκινων» δανειοληπτών.

Δεν είναι ένας, δεν είναι δύο αλλά στρατιές κυβερνητικών παραγόντων, συστημικών δημοσιογράφων - δημοσιολόγων, τραπεζικών στελεχών αλλά και δικαστικών λειτουργών που τον Ιούνιο, το συνεχίζουν και τον Ιούλιο, με …Αραβικά ονοματεπώνυμα «τρυπώνουν» σε υπερπολυτελή ξενοδοχειακά συγκροτήματα για να απολαύσουν το μπάνιο τους στις κλειστές παραλίες, να τους υπηρετήσουν οι εποχικοί εργαζόμενοι των 400 ευρώ και εν συνεχεία να φάνε και να πιούνε εις υγείαν των κορόιδων…

Και τα «κορόιδα» στην προκειμένη περίπτωση είμαστε όλοι εμείς. Οι απλοί πολίτες, οι Έλληνες φορολογούμενοι που στο τέλος της ημέρας πληρώνουμε τα δικά τους …σπασμένα.

Κανένα πρόβλημα εάν η «φιλοξενία» των κρατικοδίαιτων και συστημικών τζαμπατζήδων επιβάρυνε αποκλειστικά και μόνο τους ιδιοκτήτες των ξενοδοχειακών μονάδων που θα είχαν μηδενικό δανεισμό. Όμως εδώ ισχύει ακριβώς το αντίθετο! Παρέχεται «φιλοξενία» στους ημέτερους με τα χρήματα των τραπεζών και σε τελική ανάλυση των ίδιων των πολιτών.

Στην Ελλάδα οι ξενοδοχειακές μονάδες έχουν εξάρτηση από τα δάνεια! Το 41% των ξενοδοχειακών επιχειρήσεων έχουν λάβει δάνειο. Τα υψηλής κατηγορίας ξενοδοχεία (Resorts) είναι εκείνα που έχουν μεγαλύτερη εξάρτηση από τις τράπεζες, με το 72% των μονάδων 5 αστέρων και το 58% των 4άστερων ξενοδοχείων να έχουν λάβει τα περισσότερα δάνεια.

- Πόσα είναι αυτά τα δάνεια; Πάνω από 20 δισ!

- Εξυπηρετούνται; Ο Μάνος Κόνσολας, ως υφυπουργός Τουρισμού, τον Οκτώβριο του 2020 είπε ότι το ύψος των μη εξυπηρετούμενων δανείων στον τομέα του τουρισμού φτάνει τα 3 δισεκατομμύρια ευρώ, ενώ σε ρύθμιση έχουν μπει δάνεια ύψους 700 εκατομμυρίων ευρώ.

Την περίοδο της πανδημίας στην εστίαση και τα ξενοδοχεία το 1/3 των δανείων, πάνω από 6 δισ, μπήκαν σε αναστολή. Ωστόσο η κεντρική τράπεζα θεωρεί ότι το 34% των δανείων που βρίσκονται σε καθεστώς αναστολής πληρωμών ανήκει στην κατηγορία του αυξημένου πιστωτικού κινδύνου. Γι αυτό σύμφωνα με την Έκθεση της Τράπεζας της Ελλάδος σε καθεστώς moratorium συνολικά στις τέσσερις συστημικές τράπεζες μπήκαν δάνεια ύψους 27,6 δισ. ευρώ από την έναρξη της πανδημίας μέχρι το τέλος του 2020. Και το 1 στα 2 δάνεια (ποσοστό 45%) που μπήκαν σε moratorium προέρχονται από τους κλάδους της εστίασης και των καταλυμάτων.

Παραθέτω τα παραπάνω επίσημα τραπεζικά στοιχεία για να καταδείξω όχι μόνο το μέγεθος του προβλήματος στο οποίο έχει περιέλθει η «βαριά βιομηχανία» της χώρας, ο ελληνικός τουρισμός, εξ αιτίας ΚΑΙ της πανδημίας, αλλά επιπροσθέτως να καταδείξω την ανεμελιά του καθεστωτικού συστήματος που για χάρη των προσωπικών απολαύσεων χρησιμοποιεί τα υπερχρεωμένα θέρετρα προετοιμάζοντας το επόμενο κρατικό «φαγοπότι»…

Τις προάλλες άκουγα στο ραδιόφωνο έναν εκ των μεγαλοπαραγόντων του ξενοδοχειακού χώρου ότι : «Οι ελληνικές τράπεζες αναμένεται να διαθέσουν 600 - 700 εκατ. ευρώ, για να ενισχυθούν οι ενήμεροι και δυνατοί παίκτες στον τουρισμό»…

Μάλιστα ! Τι κάνει «νιάου -νιάου στα κεραμίδα»…

Να γιατί οι νταραβεριτζήδες από τις αρχές του θέρους κάθε Παρασκευοσαββατοκύριακο το ένα ως «Αχμέτ» , το άλλο ως «Μοχάμετ» και το παρ´ άλλο ως «Αμπτουλάχ» έχουν πάρει σβάρνα τα resorts στην Ριβιέρα…

Απολαμβάνουν την καλοκαιρινή βεγγέρα και ονειρεύονται την χειμερινή μαρμίτα.

Ανέκαθεν ο χώρος του τουρισμού αποτελούσε μια ισχυρή αλυσίδα που εμπλέκονται συμφέροντα της νομοθετικής - εκτελεστικής - δικαστικής- δημοσιογραφικής και τραπεζοπιστωτικής εξουσίας.

Χρόνια τώρα υπάρχει resort στο κέντρο της Ριβίερας που επί δεκαετίες αποτελεί το παραθαλάσσιο «κονάκι» μιας ολόκληρης πολιτικής οικογένειας. Ο αστικός μύθος θέλει τον πατριάρχη της οικογένειας να έχει μεσολαβήσει πριν χρόνια υπέρ συγκεκριμένου επιχειρηματία και έκτοτε παιδιά, εγγόνια και δισέγγονα συμπεριφέρονται ως συνιδιοκτήτες στο ξενοδοχειακό συγκρότημα. Μπαίνουν - βγαίνουν και λογαριασμό δεν δίνουν…

Βεβαίως ως «συνιδιοκτήτες», τα παιδιά και τα εγγόνια φροντίζουν για το «κονάκι» τους και πάντα βάζουν πλάτη για τον «μπροστινό», ο οποίος συμπεριφέρεται ως κράτος εν κράτει…

Έχει στήσει το δικό του παράκτιο παρακράτος με «φιλοξενούμενους» απ´ όλο το κοινωνικό φάσμα. Από πολιτικούς και δημοσιογράφους μέχρι τραπεζικούς και δικαστές…

Έτσι χρόνια τώρα επιβιώνει μέσα ένα λαβύρινθο δικών και προσφυγών στη Δικαιοσύνη, μπλοκάροντας κάθε διαδικασία πλειστηριασμού που αγγίζει είτε μετοχές, είτε ακίνητα...

Και φυσικά έως τώρα οι τράπεζες δεν επιδεικνύουν την δέουσα αποφασιστικότητα όπως πράττουν για τον απλό δανειολήπτη…

Τι και εάν οι συστημικές τράπεζες καταγγέλλουν δανειακές συμβάσεις. Τι και εάν προβαίνουν σε προσημειώσεις σε δεκάδες «λαμπερά» Resorts, το ηλεκτρονικό σφυρί δεν χτυπάει ποτέ…

ΗΘΙΚΟΝ ΔΙΔΑΓΜΑ: Πολιτικές οικογένειες όπως και οι τυφλοπόντικες του κράτους και του παρακράτους που δεκαετίες πριν μεσολάβησαν μέσω στημένων διαγωνισμών να περάσουν τα ξενοδοχειακά φιλέτα της χώρας σε χέρια «δικών τους παιδιών», απολαμβάνουν εσαεί τσάμπα διακοπές οι ίδιοι, τα παιδιά, τα εγγόνια και τα δισέγγονα τους…

Το κόλπο είναι στημένο, δανείζονται από τις τράπεζες, έχουν με το μέρος τους το συστημικό κατεστημένο και κάθε φορά που οι τράπεζες ζητάνε αποπληρωμή οφειλών εκείνοι οχυρώνονται πίσω από την ανώνυμη δικαστική «έδρα».

Οι δε τράπεζες αποδεικνύονται αδύναμες, το ίδιο και το Ελληνικό Δημόσιο κατά του οποίου στρέφονται οι υπερχρεωμένοι μεγαλοξενοδόχοι ζητώντας και τα …ρέστα περί δήθεν «αθέτηση συμβατικών υποχρεώσεων»…

Κατά τ αλλά εάν πας να πεις κουβέντα για το διαχρονικό σκάνδαλο των «πέντε αστεριών» βάζουν τα φιλοξενούμενα «παπαγαλάκια» τους και επικαλούνται τον κίνδυνο του αφελληνισμού των ξενοδοχείων!

Όπως και την περίοδο της οικονομικής κρίσης έτσι και στην παρούσα φάση στην διεθνή αγορά επικρατούν συνθήκες πολέμου και οι επιχειρήσεις πρέπει να προστατευθούν.

Αυτό όμως δεν πρέπει να αποτελεί επιχείρημα και άλλοθι για τον καθένα, επικαλούμενος δήθεν αφελληνισμό για να συνεχίζονται ανήθικες πρακτικές, όπως οι παραπάνω. Κανείς δεν πρέπει να χρησιμοποιεί τον αφελληνισμό ως προσχηματικά και απειλή.

Όχι πως στα ήδη αφελληνισμένα ξενοδοχειακά συγκροτήματα εξέλιπαν και φέτος οι τζαμπατζήδες και οι νταραβεριτζήδες.

Αυτό όμως που προέχει είναι οι ξενοδοχειακές μονάδες να παραμείνουν ανοιχτές.

Πρόκειται για μια σημαντική δραστηριότητα της οικονομίας που παραμένει στην Ελλάδα. Παρέχει υπηρεσίες. Πληρώνει φόρους και το βασικότερο δεν μπορεί να φύγει από την επικράτεια.

Η αλλαγή στην εθνικότητα του ιδιοκτησιακού καθεστώτος ενός ξενοδοχείου δεν επηρεάζει κατ’ ανάγκην και τη σχέση του ελληνικού κράτους με αυτό στον βαθμό που δεν αλλάζει η φορολογική έδρα του ξενοδοχείου, ο τρόπος απόδοσης των κερδών, η γεωγραφική διασπορά της διάθεσης των μερισμάτων και η σχέση του ξενοδοχείου με το εργατικό δυναμικό και την εφοδιαστική αλυσίδα. Τα ξενοδοχεία αφενός δεν είναι στρατηγικά περιουσιακά στοιχεία (strategic assets) και αφετέρου είναι χωρικά προσδιορισμένα, δεν μετακινούνται και η αξία τους προσδιορίζεται σε σημαντικό βαθμό από την τοποθεσία τους και την αλληλεπίδρασή τους με τον προορισμό.

Προφανώς και ο αφελληνισμός των ξενοδοχείων δεν είναι κάτι καλό. Ούτε το επιθυμητό. Αλλά όταν μια επιχείρηση έχει κακοδιοικηθεί δεν μπορεί να παραμένει στα ίδια χέρια και να πληρώνει ο ελληνικός λαός τα σπασμένα. Για την ελληνική οικονομία, σημασία έχει να πηγαίνει καλά ο τουρισμός ώστε να προκύπτουν δημόσια έσοδα και όχι να περνούν καλά τα συστημικά παρεάκια..

(Ο Δήμος Βερύκιος είναι δημοσιογράφος)

ΠΗΓΗ ieidiseis.gr